Selam!

Sıkı bir blog takipçisi olarak söyleyebilirim ki, ister beğen ster beğenme tüm blog yazarları çok zeki...Saatlerdir uğraşıyorum, iki şablonu bi' araya getirip istediğim gibi bir tasarım yapamadım.Kah ergen bir genç kızın karamsar günlüklerine benzedi kah mahallenin Türk Sanat Musikisi Topluluğuna üye 60+ teyzelerin insanın içinde şiddetli bir çekip gitme arzusu yaratan sıkıcı facebook hesapları gibi karaktersiz oldu. Yemin ederim bıktım, hayattan soğudum şu iki saatte....
Şimdi de birazdan "Günaydıııın, bugün çok güzel bir gün olsun!:))" yazacakmışım gibi görünüyor ama bu kadar elimden geldi, belki ilerde çözerim.
Hiç bir şey anlamadım,bi de aç köpek gibi hemen reklam şeylerini işaretledim, orada burada çıkarsa beni ayıplama olur mu? Bu arada senli benli konuşuyorum ama şimdilik tepemdeki sevimli panda ve ben baş başayız. Olsun, ben günlüklerime de isim koyardım eskiden. Başka türlü karışıyor, bi sen diyorum bi siz diyorum bi edilgen edilgen konuşuyorum karaktersiz bir yazı oluyor.Kısacası böylesi güzel. Sen ve Ben bir blog sayfası için güzel bi ikili...
İçimde uzun zamandır bir paylaşma arzusu var. Habire yalnız kalsam da günlük falan yazsam diye hayal kuruyorum.Sevgilim evdeyken odada ergenliğimdeki gibi gizli gizli günlük yazmam garip olur diye... Bir de o günlüğe ne yazacağım? Hadi çok acayip şeyler yazdım nereye saklayacağım... Bunlar hep dert işte....
Bazen öyle güzel şeyler oluyor ki, kaydı yok fotoğrafı yok... Sanki boşa gitmiş gibi....
Ya da bazen kendimce öyle şahane tespitler yapıyorum ki off diyorum hemen köşe yazarı olayım ben diyorum ama vazgeçiyorum sonra :P
İşte bana bir disiplin kazandırsın istiyorum bu blog sevgili okuyucu... İnternette saatlerim boşa gitmesin, şu hayatta güzel şeyler de oluyor.İnsan bir fotoğraf görüyor mesela, mutlu oluyor o anda....Ya da çok şahane bi yere gidiyorsun ama yalnızsın mesela paylaşmak istiyor insan ya da kaydetmek o anı belleğe...
Ben fotoğraf çekmeyi pek sevmem, eskiden anı kutuları yapardım böyle ıvır zıvır herşeyi sakladığım onu da yapmıyorum ne zamandır...Belki blogda yayınlarım diye fotoğraf çekerim bundan sonra... Hislerimi anlatırım, o fotoğrafın çekildiği anda düşündüklerimi geçiririm buraya... Ne bileyim, multimedya günlük işte...
Şimdilik öperim seni,

Bambino.