30 Eylül 2014 Salı

Bi' kaç gündür evdeyim ve doğal olarak öğleden sonra kuşağına maruz kaldım bolca! Kimseyi aşağılamak, küçümsemek istemem, böyle bu iş, insan saplanıp kalıyor. Boş gözlerle televizyona bakarak saatlerce oturabilirsin yani... Ben, o çok duyduğumuz klişelerden bahsetmeyeceğim.. "ay çok banal, kadınların beynini süngerleştiriyorlar, yeni nesil çok cahil...." gibi gibi konulara hiç girmeyeceğim, zira benim bloguma bi şekilde yolu düşmüş insanlarla aynı dünya görüşüne sahip olduğumuzdan sıkıcı olmaya gerek yok...

Yalnızca, şunu söyleyeceğim, nasıl bir tüketme güdüsü pompalanıyor anlamak mümkün değil! Evi yık, yeni eşyalar al, eskileri at, yeni kıyafetler al, trend ol, saçlarını değiştir, burnunu yaptır, dişlerini söktür, cayır cayır porselenler tak... Trend değişti, 3 yıl önce bayılarak aldığın minimal mobilyalar çok banal şekerim, yeni trend country.. mağazalar, ışıklar, bangır bangır müzikler, her sokakta üç beş kentsel dönüşüm zımbırtısı altında yık yap sat projeleri, gözlerinde dolar işaretleri olan mütahitler...
Güzelim ahşap rabıtalar üzerine döşenen plastik, ucuz laminantlar, laboratuvar gibi sevimsiz mutfaklar... 

Sonra bu platin kafalı, vivident sakız yapıştırmış gibi duran porselen dişli, tornadan çıkmış burunları son moda kıyafetleri ile hasbelkader Avrupa'ya ayak basmış hanım ablalar, " ay şekerim Londra bir başka, Paris bilmem ne diye atsın tutsun... Yüzlerce yıllık yapılar önünde fotoğraflarını instagramda paylaşsın ama memlekette anneannenin ahşap evi en çok metrekareyi veren mütahite verilsin, vintage vintage diye diye ölürler bu ablalar, ama her sezon gardrop yenilerler....

Çok değil 1.5 yıl önce çok cool diye gaz maskeli fotoğrafıyla arzı endam edenler, gezi parkı AVM olmasın diye kendini nefer edenler, şu sıralar yeni sezon alışverişlerini yapmak için türlü avmler arası indirim kovalıyorlar....

Ay şiştim Allah kahretsin...

Gidip bir çay koyiciğim...

Sevgiler,

B.

3 yorum:

  1. Merhaba , çok keyifli bir blog olmuş.Sevgilerimle ..
    GRİ LADY

    YanıtlaSil
  2. Senin yazını okuyunca aklıma hemen Manga'nın bayıldığım şarkısının sözleri geldi.

    "Naber bak, bende dert yok tasa yok
    Mutluyum artık bir beynim yok
    Dikmişim ekrana gözlerimi
    Başka da bir ihtiyacım yok

    Kişisel neyim kaldı ki bir iletim olsun
    Tıklana tıklana her şeyim ortada
    Atın ölümü arpadan olsun
    Her yiğit gibi benimki de meydanda

    Tıklama konusu ayrı bir dava
    Mahkemelerde görülüyor hala
    Namusu bacak arasında ararım
    Dişi sinek bile görsem laf atarım..." falan diye gider.

    Malesef empoze edilen birçok şey karşısında biçimlendirilmeye çalışıyoruz. Etkilenmiyoruz, ben hiç yapmam ayaklarına yatsak da aslında eleştirdiğimiz şeyleri yaparken buluyoruz kendimizi.

    Güzel yazı olmuş, klavyene sağlık :)

    YanıtlaSil
  3. Merhaba, bloğunuzu beğenerek ilgiyle takip ediyorum. Sizi kendi bloğuma davet etmek istiyorum. Çeyizlik Tığ Oya Modelleri teşekkürler...

    YanıtlaSil

bura benim ama çok isterseniz siz de katkıda bulunabilirsiniz:)